By Gilbert M. Forbes
“Sakit ng kalingkingan, ramdam ng buong katawan,” ayon nga sa kasabihan. Totoo ito sa mga nangyayari sa ating bansa ngayon. Pero alam n’yo ba na marami sa mga suliraning ito ay nakaugat sa pamilyang Pinoy? Ang mga negatibong pagpapahalaga tulad ng corruption, nepotismo o kamag-anak incorporated at palakasan, pandaraya, apathy o kawalang pakialam at pagpapahalaga sa kapwa, lahat ng ito ay may malaking koneksyon sa pamilyang Pinoy.
Pero pano ito nangyari? Narito ang ilang mga konkretong halimbawa: Sa larangan ng corruption, ito ay nangyayari dahil sa maling pagbibigay ng anumang insentibo bilang kapalit sa pabor, gawaing natapos o tagumpay ng isang bata ay magdudulot ng maling pagpapahalaga pagdating ng panahon. Hal. Iyo na ang sukli o ibibili kita ng bisikleta kapag naging mataas ang marka o naging first honors ka. Ang nepotismo naman ay ang pagbibigay ng pabor sa mga kadugo lalo na kung ang posisyong pinag-uusapan ay posisyon sa pamahalaan. Maliwanag ito sa panahon ngayon kung saan halos magkakamag-anak na ang nakaposisyon sa pamahalaan na pinapayagan naman ng nakararami. Ang kawalang pakialam naman ay maliwanag ring nagsisimula sa pamilya. Pangkaraniwan ng kasabihan ang ganito, ah basta’t pamilya ko ang makikinabang, ok lang. O kaya’y ganito. “Para sa pamilya kaya ko ginagawa ang mga ito.” KANYA-KANYA DAHIL SA KANI-KANILANG PAMILYA!!!!!
Sa pangkalahatan, ano kaya ang kabuluhan ng lahat ng ito? Ituring na lamang na ang pamilya ang pangunahing yunit ng ating lipunan? Maliwanag na ang nangyayari sa ating bansa ngayon ay mukha lamang o isang higanteng larawan lamang ng pamilyang Pilipino.
Napapanahon na para palawakin ang pananaw na nagbubuklod sa pamilya patungo sa pamayanan. Ang mga konseptong inilalarawan halimbawa ng ‘tapat ko linis ko,’ vs ‘tapat namin pananagutan namin,’—alalaong bagay mas pinalawak na pagkakapatirang tunay. Pagpapahalagang malinaw sa ating lahi bago pa man ang panahon ng kolonyalismo. Ito ang pakikisangkot hindi panghihimasok. Pagtutulungan at bayanihan hindi kanyahan. Pag-uunawaan hindi inggitan sapagkat ang tagumpay ng isa ay tagumpay ng lahat, ang pag-unlad ng isa karamay na ang lahat.
Puwede na natin itong simulan sa ngayon. Una sa ating pamayanan. O di ba, Pamilya tayo, alala n’yo?
“Sakit ng kalingkingan, ramdam ng buong katawan,” ayon nga sa kasabihan. Totoo ito sa mga nangyayari sa ating bansa ngayon. Pero alam n’yo ba na marami sa mga suliraning ito ay nakaugat sa pamilyang Pinoy? Ang mga negatibong pagpapahalaga tulad ng corruption, nepotismo o kamag-anak incorporated at palakasan, pandaraya, apathy o kawalang pakialam at pagpapahalaga sa kapwa, lahat ng ito ay may malaking koneksyon sa pamilyang Pinoy.
Pero pano ito nangyari? Narito ang ilang mga konkretong halimbawa: Sa larangan ng corruption, ito ay nangyayari dahil sa maling pagbibigay ng anumang insentibo bilang kapalit sa pabor, gawaing natapos o tagumpay ng isang bata ay magdudulot ng maling pagpapahalaga pagdating ng panahon. Hal. Iyo na ang sukli o ibibili kita ng bisikleta kapag naging mataas ang marka o naging first honors ka. Ang nepotismo naman ay ang pagbibigay ng pabor sa mga kadugo lalo na kung ang posisyong pinag-uusapan ay posisyon sa pamahalaan. Maliwanag ito sa panahon ngayon kung saan halos magkakamag-anak na ang nakaposisyon sa pamahalaan na pinapayagan naman ng nakararami. Ang kawalang pakialam naman ay maliwanag ring nagsisimula sa pamilya. Pangkaraniwan ng kasabihan ang ganito, ah basta’t pamilya ko ang makikinabang, ok lang. O kaya’y ganito. “Para sa pamilya kaya ko ginagawa ang mga ito.” KANYA-KANYA DAHIL SA KANI-KANILANG PAMILYA!!!!!
Sa pangkalahatan, ano kaya ang kabuluhan ng lahat ng ito? Ituring na lamang na ang pamilya ang pangunahing yunit ng ating lipunan? Maliwanag na ang nangyayari sa ating bansa ngayon ay mukha lamang o isang higanteng larawan lamang ng pamilyang Pilipino.
Napapanahon na para palawakin ang pananaw na nagbubuklod sa pamilya patungo sa pamayanan. Ang mga konseptong inilalarawan halimbawa ng ‘tapat ko linis ko,’ vs ‘tapat namin pananagutan namin,’—alalaong bagay mas pinalawak na pagkakapatirang tunay. Pagpapahalagang malinaw sa ating lahi bago pa man ang panahon ng kolonyalismo. Ito ang pakikisangkot hindi panghihimasok. Pagtutulungan at bayanihan hindi kanyahan. Pag-uunawaan hindi inggitan sapagkat ang tagumpay ng isa ay tagumpay ng lahat, ang pag-unlad ng isa karamay na ang lahat.
Puwede na natin itong simulan sa ngayon. Una sa ating pamayanan. O di ba, Pamilya tayo, alala n’yo?
No comments:
Post a Comment